Jak się pisze?
Poprawna forma to "wspólnego" zapisywane z "ó" zamkniętym.
Przykłady:
Nie wyobrażał sobie dalej ich wspólnego życia, dlatego wyprowadził się do swoich rodziców.
Okazało się, że mamy z nią wspólnego przyjaciela, Adama.
Nie mieliśmy ze sobą zbyt wiele wspólnego, ale dzięki temu rozmawiało się nam jeszcze ciekawiej.